Τρίτη 7 Ιουλίου 2009
Σχολιασμός...
Αποτελείται από "πράσινες" χαράξεις που επιδιώκουν να μετατρέψουν την πόλη σε έναν ενδιαφέροντα τόπο, που δεν προωθεί την χρήση του ιδιωτικού αυτοκινήτου, αλλά σε προκαλεί να την εξερευνήσεις με τα πόδια ή με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Το αστικό τοπίο συναντά τη φυσική ομορφιά της γύρω περιοχής, ο άνθρωπος σέβεται και εξερευνά την ιστορία της πόλης και η πολιτεία παρουσιάζει στον πολίτη ένα νέο τρόπο ζωής.
Δεν είναι απλά μία προσπάθεια ένταξης του "πρασίνου" μέσα στην πόλη. Είναι ένα ολόκληρο σχέδιο, που προστατεύεται και προωθείται από ένα αυστηρό πλαίσιο νόμου, το οποίο επιδιώκει να κάνει τον πεζό κυρίαρχο.
Αυτή θα έπρεπε να είναι η θέση του πεζού στον αστικό ιστό: να μπορεί να περπατά, να τρέχει, να παίζει, να περιπλανάται, να εξερευνά, να αγγίζει... Να μπορεί να ζήσει στην πόλη του, όπως αυτός επιθυμεί, ελεύθερα και αυθόρμητα!
Τα χαρακτηριστικά της Γενεύης
- Διεθνής πόλη, η Γενεύη έχει το προνόμιο να διαθέτει πολλά πάρκα, κήπους και περιοχές περιπάτων - συχνά περιοχές που κληροδοτήθηκαν στην κοινότητα από παλιές οικογένειες πατρικίων - που είναι μια όαση ηρεμίας στην πόλη. Εκτός από τα μεγάλα πάρκα κατά μήκος της λίμνης, υπάρχουν πολλοί άλλοι χώροι πρασίνου, λιγότερο γνωστοί, αλλά εξίσου γοητευτικοί και φιλόξενοι για τον πεζό.
- Ιστορική πόλη, καθώς η Γενεύη είναι μία από τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης από τον Μεσαίωνα, χάρη στη θέση της, που την ανέδειξε σε θρησκευτικό σταυροδρόμι, και στις τράπεζές της, που την προήγαγαν σε οικονομικό κέντρο. Υπάρχουν τέσσερα "κοσμήματα" της ιστορία μέσα στον ιστό της, που προκαλούν τον περιπατητή-επισκέπτη να περάσει από αυτά: οι παλιές περιοχές του Malagnou , το οροπέδιο των Χαρακωμάτων, ο λόφος της Παλιάς πόλης και η Νέα περιοχή.
- Η Γενεύη, στην ουσία, είναι μια πόλη που χαρακτηρίζεται από την παρουσία του νερού. Το όνομά της προέρχεται από τις κέλτικες λέξεις "GEN" για το στόμα και "AVA" για το νερό. Από τότε που οι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, η χρήση του νερού ήταν συνυφασμένη με την καθημερινότητα: να ξεδιψάσει και να βοηθήσει στην προετοιμασία του φαγητού, να συμβάλλει στην παραγωγή ενέργειας και, τώρα, να λειτουργήσει ως "τουριστικό αξιοθέατο"...
Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009
Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009
Τρίτη 16 Ιουνίου 2009
Δράσεις για την προώθηση των πεζών

1. Ενθάρρυνση των περιπάτων
2. Αξιοποίηση των τόπων, των πλατειών ανά γειτονιά
3. Διευκόλυνση των κινήσεων των πεζών
4. Εξάλειψη των εμποδίων των πεζών
5. Περιορισμός της κίνησης στην κλίμακα της γειτονιάς.
1. Ενθάρρυνση των περιπάτων
Το περπάτημα είναι μία δραστηριότητα που εκτιμάται από ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού, άριστη για την υγεία και σημαντική στο πολιτιστικό και πολιτικό σχέδιο, μοναδικός τρόπος για να ανακαλύψει και να αφομοιώσει κάποιος το έδαφος. Με ένα ποικίλο τοπίο, όπου οι πυκνά δομημένες περιοχές είναι δίπλα σε πολύ πράσινες, ακόμη και άγριες, η Γενεύη θα προσφέρει ένα πλούσιο δίκτυο περιπάτων.

Δύο κατευθύνσεις δράσης:
* εγκαταστάσεις για περπάτημα
* προώθηση ενός δικτύου που συνδέεται στις γειτονικές κοινότητες
2. Αξιοποίηση των τόπων, των πλατειών ανά γειτονιά
Ο δημόσιος χώρος δεν είναι μόνο ένας χώρος μετακινήσεων αλλά πάνω απ’ όλα ένας ζωντανός χώρος με ποικίλες χρήσεις. Αυτοί οι διαφορετικού τόποι, χώροι που αντανακλούν ένα μείγμα δραστηριοτήτων που διεξάγονται στις γειτονιές και την πολυπλοκότητα της εγκατάστασής τους, αποτελούν εγκαταστάσεις που απαιτούν ποιότητα για να συμβάλουν στο «διάβασμα», την άνεση και τον καλλωπισμό της πόλης.

Δύο κατευθύνσεις δράσης:
*η επέκταση της κίνησης των πεζών στους πρόποδες της Παλαιάς Πόλης και στο κέντρο, δεξιά του ποταμού
*η ανάπτυξη πλατειών και εμβληματικών τετραγώνων στις υπάρχουσες γειτονιές και η δημιουργία νέων μέσα σε καινούριες
*η ανάκτηση άλλων περιοχών μέσω ενός δικτύου μικρών πράσινων δημόσιων χώρων που χρησιμοποιούνται σήμερα για άλλους σκοπούς (αυλές, σταθμεύσεις, προσωρινές κατασκευές)
3. Διευκόλυνση των κινήσεων των πεζών
Το να διασχίζεις με τα πόδια τα πολυάριθμα σταυροδρόμια της Γενεύης είναι μία οδυνηρή εμπειρία (κουμπιά για το φανάρι των πεζών, μεγάλη αναμονή, επόμενο φανάρι ασυντόνιστο…), γεγονός που οδηγεί τους πεζούς να αναλαμβάνουν συχνά τον κίνδυνο. Επίσης, πολλά δρομάκια είναι στενά και έχουν κυκλοφοριακή συμφόρηση, με αποτέλεσμα να είναι επικίνδυνα και άβολα. Αυτές οι συνθήκες απαξιώνουν την κατάσταση των πεζών και τους ενθαρρύνει να χρησιμοποιήσουν τα αυτοκίνητο.

Τέσσερις κατευθύνσεις δράσης:
*ο επαναπροσδιορισμός των προτεραιοτήτων στα σταυροδρόμια
*η ανάπτυξη του εμπορικού δρόμου
*η δημιουργία διαδρομών και η ανάπτυξη βοηθημάτων ασφαλείας γύρω από σχολεία και εξοπλισμός για ηλικιωμένα άτομα
*η αξιοποίηση των εισόδων των πάρκων
4. Εξάλειψη των εμποδίων των πεζών
Περπατώντας αργά, ο πεζός αγαπά τις συνεχόμενες διαδρομές, τις παρακάμψεις, τα μονοπάτια που διασταυρώνονται…και απεχθάνεται τα αδιέξοδα που τον αναγκάζουν να κάνει αναστροφή. Πολλοί δρόμοι στα κέντρα των πόλεων με τις σφιχτές νησίδες και τους ημιδημόσιους χώρους γίνονται για αυτόν – σε αντίθεση με τις αστικές περιφέρειες, όπου οι δρόμοι είναι λίγοι και τα αγροτεμάχια μεγάλα με αποτέλεσμα να είναι εχθρικά προς τον πεζό και να συνεπάγονται αναπόφευκτα την μηχανοκίνητη μεταφορά.

Δύο κατευθύνσεις δράσης:
*η άρση των εντοπισμένων εμποδίων (λειτουργικές περικοπές, γεωγραφικές ή εδαφικές)
*η δημιουργία μιας συνεχόμενης και πυκνής οπτικής του πεζού (υλοποίηση σύμφωνα με την περίπτωση του τοπικού σχεδίου για τη διαδρομή των πεζών)
5. Περιορισμός της κίνησης στην κλίμακα της γειτονιάς.
Διάφορα κυκλοφοριακά μέτρα έχουν δοκιμαστεί και εφαρμοστεί στην πόλη της Γενεύης. Δεν επιδέχονται κριτική και η κλίμακα της εφαρμογής τους είναι αμφίβολη. Κάθε μέτρο περιορίζεται σε μία συγκεκριμένη περίμετρο εφαρμογής, οι μεσαίες περίμετροι είναι ασυνεχείς. Περνώντας γρήγορα από ένα καθεστώς κυκλοφορίας στο άλλο, οι αυτοκινητιστικές τάσεις… αγνοούνται. Ο σχεδιασμός θα πρέπει να περάσει σε μια μεγαλύτερη κλίμακα. Η ρύθμιση της κυκλοφορίας πρέπει να εφαρμοστεί στο επίπεδο των πιο σημαντικών γειτονιών: οι περιοχές που οριοθετούνται από τις γραμμές να έχουν μεγάλη κυκλοφορία δικτύου. Αυτή η γενίκευση είναι ο μόνος τρόπος που θα παράγει σαφείς πανομοιότυπες αναφορές τόσο για τους πεζούς όσο και για τους αυτοκινητιστές, οι οποίες θα προκαλέσουν σταδιακά το σεβασμό.

Δύο κατευθύνσεις δράσης:
*στις γειτονιές, η χρήση του εύρους των μέτρων συγκράτησης (ζώνη 30, οδός κατοικημένης περιοχής, μονόδρομοι κτλ.)
*στο κύριο δίκτυο, η βελτίωση των επιπέδων ασφαλείας στις οδούς μεγάλης κυκλοφορίας (φυλασσόμενες διαβάσεις).
Νομικό πλαίσιο για τους πεζούς
Δύο σημαντικά μέσα που σχετίζονται με το συγκεκριμένο νόμο:
-Το γενικό σχέδιο των διαδρομών για τους πεζούς
Το γενικό σχέδιο των διαδρομών για τους πεζούς παρουσιάζει τις μεγάλες κατευθύνσεις μιας πολιτικής και ορίζει ένα σχέδιο δράσεων. Αποτελείται από ένα μέσο που δεσμεύει τις αρχές μεταξύ τους , αλλά όχι απέναντι σε τρίτους.
-Το σχέδιο που εντοπίζει τις διαδρομές των πεζών
Το σχέδιο που εντοπίζει τις διαδρομές των πεζών είναι ένα σχέδιο κατανομής που έχει ως αντικείμενο να επιτρέψει την κατασκευή ή την προσαρμογή όλων ή μερών των χαράξεων των διαδρομών για τους πεζούς ή των περιπάτων. Η διαδικασία έγκρισης είναι δεσμευτική έναντι τρίτων. Οι κινήσεις που περιέχονται σε ένα σχέδιο που εντοπίζει τις διαδρομές των πεζών που έχουν χαρακτηριστεί ως δημόσιας χρήσης και η δημιουργία , η συντήρηση και η αντικατάστασή τους μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της απαλλοτρίωσης.
Κυριακή 14 Ιουνίου 2009
Οι πεζοί έχουν το δικαίωμα στην πόλη

Πολλές μετακινήσεις, στην αστική περιοχή, πραγματοποιούνται πολύ πιο γρήγορα με τα πόδια, με το ποδήλατο ή, κατά μέσο όρο, με τις δημόσιες συγκοινωνίες, απ’ ότι με το αυτοκίνητο.
Αυξάνοντας τις μετακινήσεις μας με τα πόδια, συμβάλλουμε στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα, η οποία είναι βασικός παράγοντας της ποιότητας ζωής στην πόλη, καθώς μειώνονται οι «ενοχλήσεις» που παράγονται από την χρήση των αυτοκινήτων.
Η ενθάρρυνση της μετακίνησης με τα πόδια στους δρόμους μας, αποτελεί επίσης εγγύηση για την προσέλκυση, τη ζωντάνια, την ασφάλεια και την συμβίωση στην πόλη, προσέχοντας την υγεία των κατοίκων της.
Μία αναπροσαρμογή του αστικού τομέα από τους πεζούς επιτρέπει στους δρόμους και στις πλατείες μας να παίξουν το ρόλο των τόπων συνάντησης και κοινωνικής ζωής.
Η πόλη της Γενεύης ελπίζει να αυξήσει την αξία των δημόσιων χώρων λαμβάνοντας υπόψη τα διαφορετικά στοιχεία του. Μετά τη δημοσιοποίηση, το 1995, του πρώτου σταδίου ενός Σχεδίου για τους Πεζούς που αποσκοπεί στην προώθηση της πεζοπορίας μέσα από σχέδια-οδηγούς ιδιαίτερα αποτελεσματικά.
Το 2001, το Δημοτικό Συμβούλιο και, έπειτα, το 2004, το Κρατικό Συμβούλιο, ενέκριναν το Κύριο Σχέδιο των διαδρομών των πεζών.
Δεκατρία χρόνια μετά τους πρώτους συλλογισμούς, πολλές δράσεις πραγματοποιήθηκαν. Αλλά η Πόλη θέλει να προχωρήσει και να συνεχίσει να προωθεί τους πεζούς. Κι αυτό, επειδή αρχίζει την αναθεώρηση του συγκεκριμένου σχεδίου. Από τώρα μέχρι τον Ιούνιου 2010, μία Τρίτη γενιά του Σχεδίου για τους Πεζούς θα έρθει στο φως.
Αυτό το όργανο, που δεσμεύει τις αρχές, αποτελεί μία ρεαλιστική απάντηση σε πολλές απαιτήσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και του πληθυσμού.
Έχει σαν στόχο να καταργήσει ή να μειώσει τα εμπόδια για τους πεζούς, να εξασφαλίσει την ασφάλεια και να βελτιώσει τη ζωή στις γειτονιές.
Αυτή η δέσμευση για χάρη των πεζών υλοποιεί μια έκδηλη πολιτική θέληση: να γίνει η Γενεύη μία πόλη όπου οι πεζοί ξαναβρίσκουν ένα πραγματικό δικαίωμα στην πόλη, μέσα στο πλαίσιο της ποιοτικής ζωής.