Σχολιασμός...

Το δίκτυο των περιπάτων της Γενεύης παρουσιάστηκε ως παράδειγμα αστικού σχεδιασμού μέσα στον υπάρχοντα ιστορικό ιστό μιας πόλης και πως αυτός μπορεί να επηρεάσει την καθημερινή ζωή των κατοίκων και των επισκεπτών της.
Αποτελείται από "πράσινες" χαράξεις που επιδιώκουν να μετατρέψουν την πόλη σε έναν ενδιαφέροντα τόπο, που δεν προωθεί την χρήση του ιδιωτικού αυτοκινήτου, αλλά σε προκαλεί να την εξερευνήσεις με τα πόδια ή με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Το αστικό τοπίο συναντά τη φυσική ομορφιά της γύρω περιοχής, ο άνθρωπος σέβεται και εξερευνά την ιστορία της πόλης και η πολιτεία παρουσιάζει στον πολίτη ένα νέο τρόπο ζωής.
Δεν είναι απλά μία προσπάθεια ένταξης του "πρασίνου" μέσα στην πόλη. Είναι ένα ολόκληρο σχέδιο, που προστατεύεται και προωθείται από ένα αυστηρό πλαίσιο νόμου, το οποίο επιδιώκει να κάνει τον πεζό κυρίαρχο.
Αυτή θα έπρεπε να είναι η θέση του πεζού στον αστικό ιστό: να μπορεί να περπατά, να τρέχει, να παίζει, να περιπλανάται, να εξερευνά, να αγγίζει... Να μπορεί να ζήσει στην πόλη του, όπως αυτός επιθυμεί, ελεύθερα και αυθόρμητα!

Τα χαρακτηριστικά της Γενεύης

• Διεθνής πόλη, η Γενεύη έχει το προνόμιο να διαθέτει πολλά πάρκα, κήπους και περιοχές περιπάτων - συχνά περιοχές που κληροδοτήθηκαν στην κοινότητα από παλιές οικογένειες πατρικίων - που είναι μια όαση ηρεμίας στην πόλη. Εκτός από τα μεγάλα πάρκα κατά μήκος της λίμνης, υπάρχουν πολλοί άλλοι χώροι πρασίνου, λιγότερο γνωστοί, αλλά εξίσου γοητευτικοί και φιλόξενοι για τον πεζό.
• Ιστορική πόλη, καθώς η Γενεύη είναι μία από τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης από τον Μεσαίωνα, χάρη στη θέση της, που την ανέδειξε σε θρησκευτικό σταυροδρόμι, και στις τράπεζές της, που την προήγαγαν σε οικονομικό κέντρο. Υπάρχουν τέσσερα "κοσμήματα" της ιστορία μέσα στον ιστό της, που προκαλούν τον περιπατητή-επισκέπτη να περάσει από αυτά: οι παλιές περιοχές του Malagnou , το οροπέδιο των Χαρακωμάτων, ο λόφος της Παλιάς πόλης και η Νέα περιοχή.
• Η Γενεύη, στην ουσία, είναι μια πόλη που χαρακτηρίζεται από την παρουσία του νερού. Το όνομά της προέρχεται από τις κέλτικες λέξεις "GEN" για το στόμα και "AVA" για το νερό. Από τότε που οι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, η χρήση του νερού ήταν συνυφασμένη με την καθημερινότητα: να ξεδιψάσει και να βοηθήσει στην προετοιμασία του φαγητού, να συμβάλλει στην παραγωγή ενέργειας και, τώρα, να λειτουργήσει ως "τουριστικό αξιοθέατο"...
  

Από την ιστορικότητα στο μοντέρνο...

Από το σώμα στην καρδιά...

Από εδώ και από αλλού...

Από πάνω μέχρι κάτω, στην κοίτη του ποταμού...

Από τον τόπο ενδιαφέροντος στο μουσείο...